IMAXÍNATE QUE ES ...
UNHA...PestanaUnha máis na ringleira de señoriñas escuras, largas e esveltas. Señoriñas que casan coas de abaixo para durmir. Señoriñas que co seu mellor traxe embelecen o ollo máis fermoso, máis tenro, debuxando na face dunha muller fermosa a flor da alma.
Ela, a que cunha bágoa fuxiu, esvarando polo rostro delicado, bailando entre pecas e rozando uns beizos que sentiron o amor en primeira persoa, e que agora escachan por unhas palabras pouco oportunas.
Ela, a que cunha bágoa fuxiu, esvarando polo rostro delicado, bailando entre pecas e rozando uns beizos que sentiron o amor en primeira persoa, e que agora escachan por unhas palabras pouco oportunas.
Son a chave que encerra miles de segredos, son a chave do espello da alma onde se reflicten todos os sentimentos.
Vivín de preto moitos bicos e agarimos..., miradas de esperanza, amor, desexo, miradas cheas de fulgor, como bañadas en purpurina. Abrín a porta a bágoas e máis bágoas, de desilusión, de rabia, de esquecemento... Unha máis da fila... unha máis igual que as outras que se xuntan para durmir, para descansar... para sentir a calor dun bico máis intensamente.
Vivín de preto moitos bicos e agarimos..., miradas de esperanza, amor, desexo, miradas cheas de fulgor, como bañadas en purpurina. Abrín a porta a bágoas e máis bágoas, de desilusión, de rabia, de esquecemento... Unha máis da fila... unha máis igual que as outras que se xuntan para durmir, para descansar... para sentir a calor dun bico máis intensamente.
Dou bicos de bolboreta, e en busca de desexos voo.
Cando chora, cando chora... Só espero, que nunca chore. Nunca sentir máis a dor apilándonos coa auga salgada das bágoas. Xuntándonos unhas con outras, nun abrazo que consola a súa alma. A alma da moza ferida.
Judith López / 4º ESO - IES As Mercedes (LUGO)
Judith López / 4º ESO - IES As Mercedes (LUGO)
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Grazas polo comentario