BLOG DO AUTOR > "Eu nunca serei yo"
Made in Galiza > Máis de corenta relatos moi breves, varios só de media páxina. O tema común á maioría é a lingua galega: actitudes diglósicas, niveis de uso, a vida das palabras. En case todos está presente a ironía, o humor, a difícil explicación das actitudes dos galegos perante a súa lingua, o compromiso de algúns co galego. Os meniños que non entenden por que os maiores lles falan a eles nunha lingua diferente, as avoas que tampouco entenden que os netos se avergoñen da fala. Moitas e variadas situacións, como a comicidade do relato en español: xa non se fala en Madrid o castelán. Ou a divertida palabra patrimonial que se ve acosada por un castelanismo. Ah, non se perda as instrucións para aprender galego ou o pavero diálogo entre o nh e o ñ.
from Coordinadora Galega ENDL
http://www.galiciae.com/nova/59982.html (Entrevista)
http://lendomadeingaliza.blogspot.com.es/p/instrucions.html
"NH POSITIVO"
http://lendomadeingaliza.blogspot.com.es/p/instrucions.html
Un pavero diálogo entre o "nh" e o "ñ":
"NH POSITIVO"
- Olá, letra ñ.
- Ola...
- Eu som a letra ene e esta é o agá... Somos o
ene-agá.
- Nh?
- Positivo.
- Anda!, pois encantada.
- Igualmente.
- E que tal?
- Pois tirando...
- E logo?
- A ver, é que temos um problema. Nós também representamos
a nasal palatal...
- Claro, vós sodes a competencia... Téñovos visto
nalgunha pintada por aí...
- Ahá, as pintadas dam-se-nos bem...
- Véxovos moito nos sinais de topónimos, escritas por
riba de min, por certo, con spray: Minho, A Corunha... E así.
- Pois...
- Ou nos muros, así en grande, "O único caminho é
a luita"...
- Todo um clássico...
- E que contades logo?
- Pois nada, que estamos fartas...
- ...?
- É que levamos umha cheia de anos assi, fora da lei,
e isto já tem que mudar...
- Boh, já
o sabes ti bem, que já estamos fartas da censura...
- A ver,
eu polo que sei en Galicia a exclusiva legal da representación escrita da nasal
palatal téñoa eu..., que teño contrato indefinido co goberno desde..., desde
1981.
- Já, por
isso é que nós pensamos que as cousas tenhem que mudar... Levamos anos e anos a
ver se se nos reconhece como letras de pleno direito da nossa língua aqui, na
Galiza...
- Mmm...
- Sabes, é
que há muita gente que prefere escrever con nh, que, despois de pensa-lo um
pouco, cren que eu tenho todo o direito do mundo a ser legal... E, claro,
querem que além de aparecer nos muros, que é mui interessante, podamos sair
também em papéis da administraçom, ou nos livros de texto, ou na tele, eu que
sei..., como qualquer letra de qualquer idioma...
- Umm, pois
non sei, porque, a ver, iso que se di por aí... Vós non sodes portuguesas?
- Pois eu
son-che de Noia de toda a vida e esta naceu em Mondonhedo... Isso si, ter temos
umha curmá de enfermeira em Portugal, e um tio avó que emigrou ao Brasil.
- Ah, xa, xa...
- Por certo, sabes, também há muita gente que di que,
ehem, como cho podo dizer sem ofender.... que pensa que ti nom es umha letra
galega. Muita gente pensa que o ñ é umha letra española de sempre.
- Eu!, española eu!?
- Ahá, de toda a vida, ou castelá, como prefiras...
- Pois eu
que queres que che diga... A min chamáronme para traballar aquí, en Galicia,
alá polo século XIX, que xa estivera eu de paso por aquí na Idade Media, e iso,
como no Rexurdimento necesitaban letras para escribir en galego, e como eu xa
tiña experiencia polo español, pois comecei a aparecer nos libros e xa vedes,
non parei de traballar.
- Claro.
- Claro que?
- Pois que
no século XIX a gente a nós nom nos conhecia, esquecérom-se de nós, estávamos
exiliadas...
- Exiladas?
- Ahá, em Portugal. As letras galegas tivemos que
marchar de aqui... Durante séculos aqui na Galiza nom se podia escrever mais
que em castelám... Sabes o duro que é para umha letra ter que abandonar o seu
país?
- Ti estás
a falar de política, non? Eu diso non entendo...
- Já, já...
- Entón?
- Pois
nada, que vínhamos explicar-che a nossa situaçom, assi, persoalmente, com toda
confianza...
- ...
- ...
- E ti non
falas?
- Nom, que
é muda.
- ...
- ...
- Pois que
queredes que vos diga. Problema, problema, non é o meu problema. Iso é cousa
dos políticos, supoño, ou da xente... Eu só son unha letra.
- Vale,
vale... Mas tes que comprender a nossa situaçom...
- E digo
eu, e se o ene-agá fose legal, isto non sería un caos...?
- Mulher, o que é um caos é o que sucede
agora, com toda essa gente a escrever na sua língua com umhas letras que estám
proibidas no seu próprio país... Isso si que é...
- ...
- ...
- Mira, eu teño o meu contrato coa Xunta, o
meu convenio laboral e que queres que che diga...
- Já.
- Pois...
- Pois nada, já nos veremos.
- Pois, abur.
- Pois, aburinho.
Ganas de vomitar leer esta burda soflama política que intenta ideologizar a los mas jóvenes.
ResponderEliminarNi Galiza existió nunca, ni la nh fue nunca gallega.
Se queres ser Portugués vai a Portugal.
lol, que imbécil.
Eliminarvai tomar polo cu
ResponderEliminariste comentario era po troxo de arriba. o blog é marabilloso parabéns ao autor <3
Eliminar